Werk in uitvoering
Pagina gestart: 29 januari 2025
Meest recente aanpassing: 1 maart 2025
De komende periode pas ik deze pagina verder aan.
Niet alle waarnemingen / herinneringen van mensen zijn juist.
Dit betekent beslist niet, dat alle waarnemingen / herinneringen van mensen onjuist zijn.
Dit geldt ook voor de waarnemingen / herinneringen van de passagiers van de gecrashte Anthony Ruys.
De getroffenen worden niet serieus genomen.
Na de crash verklaren passagiers onder andere dat zij al voor de crash brand zagen in de rechter-motor van de Anthony Ruys. Deze waarnemingen worden publiekelijk begripvol weggewimpeld door Martinair. De passagiers weggezet als Gestoorde Waarnemers.
Echter, in 1994 meldt het officiële onderzoeksrapport dat de dienstdoende brandweer ongeveer anderhalve minuut voor de crash een explosie en vlammen bij het toestel zag. Daarop zijn brandweerwagens uitgereden en is op het vliegveld alarm geslagen.
De waarnemingen van de passagiers waren dus correct. Het onderzoeksrapport is daarmee ook een vorm van eerherstel voor het waarnemingsvermogen van passagiers.
Aan dit eerherstel worden te weinig consequenties verbonden.
Verklaringen van passagiers en anderen, ook de bij de politie afgelegde officiële verklaringen, over o.a. alarmerende geluiden in de linker-motor tijdens de turbulente nadering, komen niet aan de orde in het officiële onderzoeksrapport. Zijn deze verklaringen terzijde gelegd vanwege de ongewenstheid van de waarnemingen?
Ook vreemd: het onderzoeksrapport gaat zelfs niet in op de mogelijke oorzaken, gevolgen en implicaties van de explosie vóór de crash.
Het lijkt erop dat alles wat maar kan leiden tot het onderzoeken van mogelijke diepere oorzaken van de crash (zoals bijvoorbeeld de management- en veiligheidscultuur van Martinair), vermeden is.
Breder probleem voor getroffenen: door de framing van getroffenen als ‘Gestoorde Waarnemers’ lijken ook klachten over de gezondheids- en functionerings-gevolgen minder serieus genomen te worden.
Martinair wordt wel serieus genomen.
Alsof Martinair objectief en belangen-loos is.
Bron: Trouw artikel van 24 december 1992
Verklaringen van Martinair / Martin Schröder, zoals de (direct al betwijfelde en inmiddels weerlegde) theorie van de ‘onverwachte windvlaag’ als oorzaak van de crash, worden wel serieus genomen.
En dat, terwijl Martinair (en de Nederlandse luchtvaart) grotere (financiële en beeldvormings) belangen heeft dan alle FARO-passagiers/nabestaanden gezamenlijk.
Wordt ‘macht’ eerder geloofd dan de ‘(mede-)mens’?
Alsof ‘macht’ objectief, neutraal en zonder onderliggende belangen handelt. En de mens / het slachtoffer uit eigen belang handelt.
‘De Media’ hadden (hebben?) hier te weinig aandacht voor. Getroffenen komen in de media vaak wel aan het woord. Maar het blijft vooral een Human Interest – benadering. De uitspraken van geïnterviewden leiden niet tot nader onderzoek.
Cynisch gedacht: het lijkt erop dat journalisten/redacties weten hoe dit soort mechanismen werken en zich daar te veel bij neerleggen.
Luchtvaart-journalisten zijn misschien te veel een deel van de luchtvaart-industrie.
Uitwerkideeën, over
– belang Martinair (‘vuur en alarm voor crash’ strijdig met ‘gewenste’ onverwachte windvlaag)
– beeldvorming door Martinair makkelijk geaccepteerd
– ‘verklaring van gedrag is geen rechtvaardiging van gedrag’