In 1993 richt Martinair de Stichting Steunfonds Faro op.
Goed idee, teleurstellend uitgevoerd
Het doel van deze Stichting is, uit informatie-brief van Martinair:
‘…voor zover haar doelvermogen strekt en ter uitsluitende beoordeling van het bestuur, uitkeringen te doen aan passagiers, danwel partners, familieleden en/of nabestaanden van passagiers, die zich aan boord bevonden van het Martinair DC-10 vliegtuig dat op 21/12/1992 te Faro is verongelukt en die zich met een verzoek daartoe tot de stichting wenden. De stichting zal uitsluitend na finale afwikkeling van de schadevorderingen naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid uitkeringen doen met betrekking tot schade die niet op enigerlei andere wijze wordt gedekt.’
Het door Martinair ter beschikking gestelde vermogen bedraagt Hfl 3 miljoen.
NB Over mogelijke, extra, vergoeding door het FARO-Steunfonds aan bemanningsleden en/of nabestaanden van bemanningsleden wordt niets vermeld.
Het FARO Steunfonds in financieel perspectief
– in 1992 en 1993 bedraagt de netto winst van Martinair samen iets meer dan 200 miljoen gulden. (meer hierover verder in deze pagina);
– Martinair is bereid om voor de reguliere schadevergoeding maximaal Hfl 250.000,= per passagier te betalen. Velen zullen hun werkelijke schade daarmee niet vergoed krijgen.; en
– omgerekend heeft het FARO Steunfonds ca Hfl 9.200,= (ca € 4.200,=) per, omgekomen, passagier beschikbaar.
Over de netto winst van Martinair in 1992 en 1993
Mede dankzij een boekwinst op de aan Defensie verkochte DC-10’s, waaronder de gecrashte Anthony Ruys, bedraagt de netto winst van Martinair in 1992 Hfl 104,5 miljoen.
Over 1993 behaalt Martinair weer een extra hoog netto-resultaat (totaal Hfl 97 miljoen), mede door de verkoop aan Defensie van een andere DC-10 ter vervanging van het gecrashte toestel.
Deze verkochte DC-10’s zijn bestemd om te worden omgebouwd tot KDC-10’s voor de Nederlandse Luchtmacht.
NB
In de jaren ná de crash verschijnen krantenartikelen over de (te?) hoge kosten van aankoop en ombouw van de DC-10’s.|
Interessant om uit te zoeken: wat is het netto financieel resultaat van de crash voor Martinair mede gezien de extra behaalde boekwinst door de verkoop van een vervangend toestel aan het Ministerie?
Verder
In 1995 komt het bericht dat getracht wordt Martinair te bewegen de fondsen van het Faro Steunfonds toereikend te maken. Indien dit gelukt is, is dit niet bekend gemaakt.
Persoonlijke ervaring met FARO Steunfonds
In 1999 doe ik (Cor ten Hove), volgens de regels van het Steunfonds ná de schikking met Martinair, een beroep op het Steunfonds.
Na enig heen en weer geschrijf verneem ik na 2000 niets meer van het Steunfonds.
Van een mede-passagier hoor ik later dat het Steunfonds is opgeheven. Hierover ben ik, ondanks de lopende correspondentie, niet geïnformeerd door het Steunfonds.
Mijn ervaringen met het Steunfonds zijn daarmee slechter dan het gemiddelde oordeel (4,5 op schaal van 1 ‘slecht’ tot 10 ‘goed’) van de aan de enquête deelnemende inzittenden tijdens de tweede FARO-gevolgen enquête uit 1998.